Είναι η αθλήτρια με τα περισσότερα Ολυμπιακά Μετάλλια, στην ιστορία των Αγώνων, μετά την Λατύνινα (Γυμναστική) και την Φίσερ (Κανόε). Η Τζένυ Τόμσον έχει κατακτήσει συνολικά 12 (8 – 3 – 1) αλλά είναι ενδιαφέρον να μεταφέρω επακριβώς ότι έχουν γράψει στο βιβλίο με τον τίτλο: «The complete book of the Olympics» οι Βαλλεσίνσκυ και Λοούκυ.

«Στις 1/3/1992 η Τζένυ Τόμσον στα προκριματικά των ΗΠΑ (για τη Βαρκελώνη) κατέρριψε με 54.48 το παγκόσμιο ρεκόρ της Κριστίν Όττο (Αν. Γερμανία) που ήταν 54.73. Έτσι η Τόμσον έγινε η πρώτη μη Ανατολικογερμανίδα που έθεσε παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 ελεύθερο τα τελευταία 20 χρόνια. Στα προκριματικά της Βαρκελώνης η Τόμσον σημείωσε με 54.69 νέο Ολυμπιακό Ρεκόρ. Αλλά στον τελικό ηττήθηκε από την 2η στη Σεούλ (1988) Χουάνγκ Γιούνγκ που οδήγησε από την αρχή μέχρι το τέλος την κούρσα και σημείωσε 54.64.(Ολυμπιακό Ρεκόρ). Αυτόματα η Χουάνγκ δημιούργησε υποψίες για λήψη στεροειδών αναβολικών. Με την μπάσα φωνή, ισχυρό μυϊκό σύστημα, τριχοφυΐα και σπυράκια εφηβείας, έδινε το προφίλ ενός χρήστη αναβολικών. Οι αντίπαλοι προπονητές δυσανασχέτησαν όταν δεν πέρασε από αντιντόπινγκ κοντρόλ. Τότε η πολιτική της FINA ήταν να ελέγχονται μόνο οι 2 από τους 4 πρώτους, ενώ στα άλλα Σπορ υπήρχε έλεγχος για όλους τους «Μένταλιστ». Η Χουάνγκ πέρασε επιτυχώς τον έλεγχο μετά 5 ημέρες, αλλά δεν μπόρεσε να αποφύγει τον διεθνή σκεπτικισμό. Η κινέζικη εφημερίδα «Καθημερινή του Πεκίνου» επιτέθηκε με δριμύτητα κατά των Αμερικανών για την ηγεμονική τους συμπεριφορά. Δυο χρόνια αργότερα η Χουάνγκ σε συνέντευξή της για τις μεθόδους προετοιμασίας της δήλωσε πως γυμνάζεται 364 ημέρες το χρόνο, 8 ώρες την ημέρα, δεν επιτρέπεται να βλέπει TV ή να επισκέπτεται τους οικείους της κ.λ.π.»

Όλα βέβαια έχουν συνάφεια με τον κόσμο της κολύμβησης, τον τρόπο κάλυψης της ιδιαίτερα σκληρής και κοπιώδους προπόνησης και τα χημικά βοηθήματα που ανανεώνουν τις σωματικές δυνάμεις ή άλλες ουσίες που καλύπτουν προηγούμενες.

Πάντως η Τζένυ Τόμσον είναι η κολυμβήτρια όλων των εποχών με τα περισσότερα Χρυσά Μετάλλια σε 4 ΟΑ (Βαρκελώνη – Ατλάντα – Σίδνεϋ – Αθήνα). Είναι ενδιαφέρον ότι από αυτά μόνο 2 είναι σε ατομικά αγωνίσματα. Τα άλλα 10 είναι στις σκυτάλες 4Χ100 και 4Χ200 ελεύθερο και 4Χ100 μικτή, με 3 παγκόσμια ρεκόρ σ’ αυτές και 2 Ολυμπιακά ρεκόρ. Συνολικά 16 χρόνια στην κορυφή της παγκόσμιας κολύμβησης, αυτό από μόνο του αποτελεί ένα μοναδικό φαινόμενο. Πέρα από το πώς επετεύχθη, και την επιμονή στην προσπάθεια.