Χωρίς αμφιβολία το λαμπρότερο σπορ των Αυστραλών είναι η Κολύμβηση και από τους κολυμβητές τους κορυφαίοι πρέπει να είναι οι: Γιαν Θωρπ με 9 Ολυμπιακά Μετάλλια (5 – 3 – 1), Ντάουν Φρέιζερ με 8 (4 – 4 – 0) και Μάρραιυ Ρόουζ με 6 (4 – 1 -1). Τώρα θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει και την πλέον θριαμβευτική ημέρα της αυστραλιανής κολύμβησης. Αλλά αυτό αποτελεί μια προσωπική εκτίμηση. Πιθανόν πάντως να είναι η Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου του 2000 στους ΟΑ του Σίδνεϋ όταν ο Γιαν Θωρπ κατάκτησε (την ίδια ημέρα) δυο Χρυσά Μετάλλια και κατέρριψε συγχρόνως 2 παγκόσμια ρεκόρ στα 400μ. ελεύθερο και στην 4Χ100 ως μέλος της βέβαια.

Ο Γιαν Θωρπ, ο φοβερά προικισμένος κολυμβητής, ο γεννημένος για το υγρό στοιχείο, το παιδί με τις τεράστιες πατούσες, που δεν τις είχε για να περπατά, αλλά για να κολυμπά πολύ γρήγορα, ξέφυγε από την φυσιολογική πορεία της ζωής και οδηγήθηκε σε καταστάσεις των άκρων, όπου πλέον αναλαμβάνει η αστυνομία και η δικαιοσύνη. Ίσως δεν είναι ο μόνος από τους ταλαντούχους νέους, ίσως οι ναρκωτικές ουσίες στο παρελθόν να μην είχαν τέτοιες επιπτώσεις στους αθλητές, όπως π.χ το αλκοόλ, αλλά ο Θωρπ ξεπέρασε κάθε όριο.

Στην άλλη πλευρά του λόφου βρισκόταν ο Μάρραιυ Ρόουζ, ο οποίος στα 17 χρόνια του, το 1956, ήταν ένας φανατικός χορτοφάγος, πριν ακόμη διαδοθεί αυτή η συνήθεια. Μια δίαιτα σχεδόν αδιανόητη στο Ολυμπιακό Χωριό. Μέχρι που ο προπονητής του ζήτησε τη συνδρομή των γονέων του λέγοντας «μα κάνει πρωταθλητισμό». Και όμως κατάκτησε 3 Χρυσά μετάλλια μόνο το 1956. Εξ άλλου η Ντάουν Φρέιζερ, το μικρότερο από τα 8 παιδιά ενός εργάτη από το προάστιο Μπαλμέιν του Σίδνεϋ θα μπορούσε να έχει μια παρέκκλιση προς κάθε κατεύθυνση και όμως ασχολήθηκε μονομερώς με την Κολύμβηση για να καταρρίψει χρονίζοντα παγκόσμια ρεκόρ. Το 1956 (100 ελεύθερο 1.02,4 – 1.02,0) ή μετά 6 χρόνια να γίνει η πρώτη γυναίκα που έσπασε το φράγμα του 1’ (με 58.9) και στο Τόκιο να κερδίσει με 59.9. Μάρραιαυ και Φρέιζερ ποτέ δεν απασχόλησαν αστυνομία και δικαιοσύνη.