Δάρα Σοφία

ΜΟΣΧΑ 1980

Η ΙΑΤΡΟΣ ΣΟΦΙΑ ΔΑΡΑ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΣΧΑ ΣΤΟ «L. A»

Η Σοφία Δάρα αγωνίσθηκε 2 φορές στους Ολυμπιακούς. Το 1980 στη Μόσχα και το 1984 στο Λος Άτζελες. Πάντα στο Ελεύθερο της Κολύμβησης από τα 100 μέχρι τα 800μ. Ήταν μαθήτρια ή φοιτήτρια όταν πήγε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στη συνέχεια έγινε ιατρός. Πριν από την πρώτη Ολυμπιακή της παρουσία έδωσε μια γραπτή συνέντευξη στην οποία σε προσωπικό στυλ σημειώνει τα εξής:

«Είμαι το μικρότερο από τα τρία παιδιά του Βασιλείου Δάρα, τη μητέρα μου τη λένε Κωνσταντίνα και γεννήθηκα στον Πειραιά στις 14 Ιουλίου 1963. Τα δυο μου μεγαλύτερα αδέλφια, η Κάτια παλαιά πρωταθλήτρια κολυμβήσεως και ο Χρήστος πρωταθλητής Κολυμβήσεως, 7 Χρυσά Μετάλλια Βαλκανικών Αγώνων, τελειόφοιτος Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μου έμαθαν τα πρώτα βήματα στο κολύμπι. Εκείνος όμως που μου έμαθε να αγαπώ το κολύμπι, να αγωνίζομαι, όπως αγωνίζομαι και μου αποκάλυψε τα μυστικά στην κολύμβηση ήταν ο πατέρας μου, ακούραστος πάντοτε σύντροφος σε όλες τις ευχάριστες και τις δύσκολες στιγμές μου. Τις τεχνικές μου γνώσεις τις πήρα στην αρχή από το Μάκη Χαρίτο και τους διάφορους προπονητές ιδίως Αμερικανούς, τώρα γυμνάζομαι με τον Βαγγέλη Βούλτσο, ο οποίος με βοηθάει πολύ τόσο  στο τεχνικό, όσο και στον ψυχολογικό τομέα. Ρίχνοντας μια ματιά στο παρελθόν, από τότε που πέντε χρονών κοριτσάκι ρίχτηκα στην αγωνιστική κολύμβηση και πήρα τις πρώτες νίκες και έκαμα τα πρώτα ρεκόρ και γεύτηκα τις πρώτες χαρές για τις επιτυχίες, μέχρι σήμερα που είμαι δέκα πέντε και κατέχω 3 Βαλκανικά ρεκόρ και (22) είκοσι δύο μετάλλια Βαλκανικών Αγώνων, εκ των οποίων τα εννέα Χρυσά, δεν γνώρισα παρά μόνο ένα διαρκή αγώνα, χειμώνα  καλοκαίρι, πρωί και βράδυ, τόσο από εμένα, όσο και από την οικογένειά μου, που μαζί με μένα από το πρωί στις 5 ως το βράδυ στις 11, στέκεται δίπλα μου.

Με την ευκαιρία νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τους αγνούς και ανώνυμους φιλάθλους που ξέρουν να βραβεύουν την προσπάθεια και τον αγώνα που κάνει ο αθλητής, όπως επίσης και τους δημοσιογράφους που με την πέννα τους βοηθούν και ενθαρρύνουν κάθε αθλητή, κάθε άνθρωπο στην ευγενική του προσπάθεια. Έχω κερδίσει πάνω από εκατό χρυσά μετάλλια στο διάστημα που αγωνίζομαι. Ο Σύνδεσμος Αθλητικών Συντακτών με τίμησε σε ειδική πλακέτα και μου απένειμε ειδική πλακέτα σαν την καλύτερη αθλήτρια της χρονιάς το 1976».