Βεβαίως το όνομά του φωνάζει από μακριά ότι είναι Αρμένιος, αλλά το 1956 και το 1960 κέρδισε 2 Χρυσά Μετάλλια με τα χρώματα της ΕΣΣΔ και τυπικά αυτά καταχωρούνται εκεί. Όμως ο Αζαριάν έχει πολλά υπέρ αυτού και της Αρμενίας με κυριότερο ότι έκανε τη δική του αθλητική επανάσταση, όταν κανένας δεν μπορούσε να το διανοηθεί και επί πλέον θεωρείται ως ο πρώτος διδάξας τον «σταυρό» στους κρίκους.

Ήταν σιδηρουργός έξω από το Ερεβάν όταν στα 16 χρόνια του τυχαία άρχισε να ασχολείται με τη Γυμναστική. Κάπως – κάπου είδε, κάπου άκουσε, για τον συμπατριώτη του Γκραν Σαγκινιάν που ήταν πρώτος το 1952 στο Ελσίνκι στη Γυμναστική και σκέφθηκε ότι θα μπορούσε και αυτός να το δοκιμάσει. Ο προπονητής του θεώρησε ότι ήταν κατάλληλος για τους κρίκους, όπου πράγματι απέδιδε εξαιρετικά. Μάλιστα εκτελούσε με δικό του τρόπο την άσκηση «σιδερένιος σταυρός», μια διαφοροποίηση που στη συνέχεια καθιερώθηκε και ονομάσθηκε «Ολυμπιακός σταυρός». Συχνά οι γυμναστές προσθέτουν δικά τους στοιχεία που στη συνέχεια καθιερώνονται. Το γνωρίζουμε καλά αυτό με την περίπτωση του Ιωάννη Μελισσανίδη.

Ο Αζαριάν έλαβε μέρος για πρώτη φορά στο Σοβιετικό Πρωτάθλημα το 1953 με την ομάδα της Αρμενίας. Όταν αγωνίσθηκε στους κρίκους οι κριτές του έβαλαν χαμηλή βαθμολογία που έκανε τον προπονητή του να διαμαρτυρηθεί. Η απάντηση που έλαβε ήταν.»Δεν παρέμεινε αρκετά αιωρούμενος στο σταυρό». Όταν το άκουσε αυτό ο Αζαριάν νευρίασε αρκετά, αλλά κρατήθηκε. Στην επόμενη παρουσίασή του και ενώ ήταν στον αέρα σε «σταυρό» γύρισε προς έναν – έναν ξεχωριστά και ρώταγε τους κριτές «είναι αρκετά;» Οι κριτές το δέχθηκαν αμίλητοι και τον βαθμολόγησαν με 9.30. Από τη στιγμή εκείνη ο «Ολυμπιακός σταυρός» είχε καθιερωθεί.

Το 1956 στη Μελβούρνη στους κρίκους μετείχαν 63 αθλητές από 18 χώρες. Ο Αζαριάν κέρδισε με 19.35β. Στους 8 πρώτους ήσαν 5 Ιάπωνες. Το 1960 στη Ρώμη μετείχαν 130 από 28 χώρες. Ο Αζαριάν κέρδισε με 19.725β. Δεύτερος ήταν ο περίφημος Ουκρανός Σαχλίν με 19.50.