ΓΚΙΑΡΜΑΤΙ ΝΤΕΤΣΟ

Ανάμεσα στους 11 πολυβραβευμένους πολίστες στην ιστορία των 112 ετών του Ολυμπιακού Πόλο, είναι ο πρώτος με 5 Μετάλλια (3 – 1 – 1). Άρχισε να τα κατακτά από το 1948 σε ηλικία 19 ετών, όταν κέρδισε το Αργυρό και συνέχισε το 1952 με Χρυσό, όπως και το 1956, με Χάλκινο το 1960 και Χρυσό το 1964 σε ηλικία 37 ετών. Πέρασε όλη τη θύελλα της Ουγγρικής πολιτικής και αθλητικής εξέγερσης το 1956, υπήρξε αήττητος στη Μελβούρνη το 1956, γύρισε πίσω στη Βουδαπέστη, μη επιθυμών να μείνει στην Αυστραλίακαι συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Ουγγρικό Πόλο. Θεωρείται από τους στυλοβάτες του και από αυτούς που φτιάξανε τη λαμπρή ιστορία του Ουγγρικού Πόλο με 14 Μετάλλια (9 – 2 – 3) στις 18 διοργανώσεις από το 1900. Μόνο άλλες 7 χώρες υπάρχουν ακόμη με Χρυσές νίκες: Μεγάλη Βρετανία 4 (1900, 1908, 1912, 1920), Ιταλία 2 (1948, 1960), ΕΣΣΔ 2 (1972, 1980), Γαλλία (1924), Γερμανία (1928), Γιουγκοσλαβία (1968) και Ισπανία (1996). Φυσικά η αναφορά γίνεται για το ανδρικό Πόλο.

Ο Γκιαρμάτι βέβαια παρέμεινε στη συνέχεια αφοσιωμένος και προσέφερε τις γνώσεις του στις επόμενες γενιές. Από αυτές κυρίαρχη υπήρξε αυτή των αρχών του 21^ου Αιώνα, διότι παρέμεινε ομοιογενής και κατέκτησε 3 Χρυσά τις Ολυμπιακές Χρονιές 2000 – 2004 – 2008, με βασικούς παίκτες να έχουν μετάσχει και στους 3 θριάμβους και να έχει κατακτήσει κάθε ένας 3 Χρυσά Μετάλλια. Είναι οι εξής: Τίμπορ Μπένεντεκ, Πέτερ Μπίρος, Τάμαρ Κάσας, Γκέργκελυ Κιςς, Τόμας Μόλναρ και Ζόλταν Τσέσι. Είναι αυτοί οι οποίοι στον τελικό του 2000 κέρδισαν τη Ρωσία με 13 – 6, στον τελικό του 2004 τη Γερμανία με 8- 7 και στον τελικό του 2008 τις ΗΠΑ με 14 – 10.

Να θυμηθούμε όμως και πως χάσαμε στην κατηγορία ανδρών το Χάλκινο Μετάλλιο από τη Ρωσία σε εκείνο το δραματικό παιχνίδι με ένα γκολ διαφορά (5 – 6). Ήταν ακριβώς το ίδιο – ένα γκολ διαφορά – που στον τελικό της κατηγορίας γυναικών οι δικές μας αθλήτριες χάσανε με 9 – 10 από την Ιταλία και τη μοναδική ευκαιρία να πάρουμε το Χρυσό. Αυτά για το 2004. Το 2008 είμαστε στην 8^η θέση.