Παγκόσμια έγινε περισσότερο γνωστός για τη συμμετοχή του σε 4 ΟΑ (1992 – 1996 – 2000 – 2004). Στον κόσμο της Άρσης βαρών για τα Χρυσά του Μετάλλια (1992 – 1996 – 2000) και το ένα Χάλκινο (2004). Στην Ελλάδα ιδιαίτερα τιμήθηκε η αποφασιστικότητά του να φύγει με τα πόδια από την ιδιαίτερη πατρίδα του, καταχείμωνο, με τον αδελφό του, να περάσει τα βουνά της Ηπείρου και να έρθει στην Ελλάδα, για να ασχοληθεί, με απαιτήσεις, στο αγαπημένο του άθλημα την Άρση Βαρών. Όλα τα παραπάνω έχουν μια μοναδικότητα, η οποία μαζί με τις υψηλές Ολυμπιακές του επιδόσεις και τον σεμνό χαρακτήρα που έδειξε στη διάρκεια της λάμψης του, αλλά και μετά, τον κάνουν να ξεχωρίζει από άλλους πολύ μεγάλους αθλητές της Άρσης Βαρών, όπως είναι οι Πωλ Άντερσον (1956), Γιούρι Βλασώφ (1960), Λεονίντ Ζαμποτίνσκυ (1968), Βασίλη Αλεξέγιεφ (1972, 1976), Ναίμ Σουλεϊμάνογλου (1988, 1992, 1996) κ.λ.π. κ.λ.π.

Τα παραπάνω πάντα με βάση τα Χρυσά Ολυμπιακά Μετάλλια και όχι τις επιτυχίες των αθλητών σε άλλους διεθνείς Αγώνες.