Ένας θαυμάσιος τύπος. Νίκησε το 1928 στους ΟΑ του Άμστερνταμ στα 400μ. εμπόδια, με εκείνο το όρθιο στυλ και με χρόνο 53.4 (Ολ. Ρεκόρ). Τότε ήταν Κόμης του Έξετερ, παιδί γεμάτο ζωή, φιλοδοξίες και μερικά ακόμη ονόματα όπως το συνηθίζουν οι αριστοκράτες Βρετανοί, όπως……Μπράουνλόου Σέσιλ και αργότερα Λόρδος Μπάρκλεύ μέλος της Βουλής. Εγώ τον γνώρισα ως Πρόεδρο του «ΣΕΓΑΣ» Βρετανίας, της IAAF αλλά και μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, όπου έμεινε για το μεγαλύτερο διάστημα από κάθε άλλο πόστο. Για 48 χρόνια. Για λιγότερο διάστημα έμεινε ως Κυβερνήτης των Νησιών Μπαχάμας. Μόνο 3 χρόνια. Επίσης ήταν Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των ΟΑ του Λονδίνου το 1948.

Οι φίλαθλοι σε όλο τον κόσμο τον γνώρισαν, ή σχεδόν τον έμαθαν από το έργο «Charity of Fire» που στην Ελλάδα έγινε γνωστό με τον τίτλο «Δρόμοι της Φωτιάς». Ασφαλώς ιδιαίτερα βοήθησε η ελληνική μουσική του Βαγγέλη Σπανουδάκη, που του απέφερε και το Όσκαρ της Χρονιάς. Ήταν ένα καλογυρισμένο έργο με πολλά θετικά ιστορικά στοιχεία, αλλά και αρκετές παρεκκλίσεις. Τόσες ώστε ο Λόρδος Νταίηβιντ Μπάρκλεϋ ως γνήσιος Βρετανός να αρνηθεί (στα 76 χρόνια του) να πάει το δει. Αντίθετα με τη βασιλική οικογένεια του Μονακό που διαμαρτυρήθηκε έντονα για την ιστορία της Γκρέης Κέλυ, όπως την παρουσίασε η Νικόλ Κίντμαν.

Κατ’ αρχήν ο Χάρολντ Αμπραάμς δεν διέτρεξε αγωνιστικά το γύρο της αυλής του Κολεγίου «Trinity» στο Κέμπριτζ. Το είχε πράξει ο Σερ Γουώλτερ Μπόρλεϋ Φλέτσερ το 1890. Ο Χάρολντ Άμπρααμς βέβαια ήταν μεγάλος σπρίντερ. Το 1924 κέρδισε στο Παρίσι στους ΟΑ τα 100μ με10.6. Μεταπολεμικά με τον Τζακ Κραμπ κυκλοφόρησε το θαυμάσιο αθλητικό περιοδικό «World Sports» εξαίρετη φίλαθλη τροφή για τους νέους της εποχής. Επίσης δεν υπήρχαν στα εμπόδια ποτήρια με σαμπάνια κ.λ.π. Η αλήθεια είναι ότι ο Λόρδος Μπάρκλεϋ τοποθετούσε – στην προπόνηση – κουτιά από σπίρτα και προσπαθούσε να τα ρίξει χωρίς να ακουμπήσει το εμπόδιο. Τότε τα εμπόδια ήσαν τόσο βαριά που κτύπημα επάνω τους σήμαινε τραυματισμό και τέλος της κούρσας. Αυτό το πιστοποιεί και η κόρη του Λαίδη Βικτώρια Λήδαμ. Επίσης ο Λόρδος Μπάρκλεϋ ως νέος και ολίγον αθλητικά εκκεντρικός σε ένα ταξίδι έκανε τον γύρο του πάνω καταστρώματος του υπερωκεανίου «Βασίλισσα Μαίρη» σε 57’’. Ακόμη μια φορά στην Αμβέρσα έκανε τον εξωτερικό γύρο του Σταδίου με τα πολιτικά. Το 1932 αγωνίσθηκε και στο Λος Άτζελες όπου κατετάγη 4ος (πάντα στα εμπόδια) με 52.2. Την κούρσα αυτή κέρδισε ο Ιρλανδός Ρόμπερτ Τίσνταλ με 51.7 (Παγκόσμιο ρεκόρ), αλλά αναγνωρίσθηκε μόνο η νίκη του, όχι το ρεκόρ, διότι δεν πήδησε το τελευταίο εμπόδιο, αλλά το κλώτσησε για να περάσει. Αυτή η διάταξη του κανονισμού ακυρώθηκε αργότερα.