Στο άθλημα του τένις, περισσότερο ίσως από άλλα Σπορ, ισχύει η δυνατότητα σύγκρισης. Αθλητών και εποχών. Αξιολόγησης, επίδοσης, ταλέντου και αφοσίωσης. Προέρχεται κυρίως από τη συμμετοχή και τις επιτυχίες στα «Γκραν Σλαμ». Αυτά αποτελούνται από τις παγκόσμια μεγαλύτερες διοργανώσεις, οι οποίες κατά σειρά, είναι οι εξής: Το Αυστραλιανό Τουρνουά, το «Ρολάν Γκαρός», το «Γουίμπλετον» και το Αμερικάνικο Τουρνουά. Όλα είναι «όπεν», οι νικητές θεωρούνται πρωταθλητές, με αρχαιότερο το χορτάρινο «Γουίμπλετον» και κάθε ένα με τα δικά του χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Λοιπόν στα «Γκραν Σλαμ» ο Ρότζερ Φέντερερ με 17 τίτλους είναι πρώτος όλων των εποχών. Για πρώτη φορά ο Φέντερερ αγωνίστηκε στους Ο.Α. το 2000 στο Σίδνευ όπου κατετάγη 4ος με 2ο τον Γερμανό Τόμας Χάας που συνεχίζει, για πολλά χρόνια. Στην Αθήνα το 2004 ο Τσέχος Τόμας Μπέρντυχ, ο οποίος τότε ήταν Νο. 74 στον κόσμο, απείλησε τον Ρότζερ Φέντερερ, Νο.1, ο οποίος μάλιστα μόλις πριν 40 ημέρες στο τελικό του Γουίμπλετον είχε νικήσει τον Αμερικανό Αντυ Ρόμπικ. Το 2008 στο Πεκίνο υπήρξε μία κορυφαία σύναξη αφού ήσαν εκεί οι 5 πρώτοι της παγκόσμιας κατάταξης: Φέντερερ , Ναδάλ, Τζόκοβιτς, Νταβιντένκο, Φερρέρ. Ο Ναδάλ είχε βέβαια κάνει την εμφάνισή του το 2004 αλλά ως καινούργια παρουσία και μόνο στο διπλό. Όμως στο Πεκίνο πήγε με τον δεύτερη θέση στον πίνακα, που την είχε πάρει από τις 25 Ιουλίου του 2005 και την κρατούσε. Το 2008 ήταν μία ιδιαίτερα καλή χρονιά για τον Ναδάλ. Αρχές Ιουνίου κέρδισε στο τελικό «Ρολάν Γκαρός», τον Φέντερερ και κατάκτησε το 4ο «σερί» κύπελλο στο τουρνουά αυτό. Μετά από ένα μήνα στο «Γουίμπλετον» ξανακέρδισε τον Φέντερερ και του ανέκοψε την σειρά των 5, μέχρι τότε, επιτυχιών του.

Στο Πεκίνο άρχισαν καλά και οι δυο τους αλλά ο Φέντερερ ηττήθηκε στον τρίτο γύρο από τον Αμερικανό Μπλέικ και έμεινε 5ος τελικά όπου ο Ναδάλ κέρδισε το Χρυσό, ο Τζόκοβιτς το Χάλκινο με τους Νταβιντένκο και Φερρέρ να μένουν εκτός 8άδας. Ο Ρότζερ Φέντερερ, συγκρατημένος, σχεδόν συντηρητικός ,πολύτεκνος, με 4 παιδιά, πάντα ταξιδεύει με την γυναίκα του, που δεν τον αφήνει μόνο, αποφεύγει κάθε άλλη ενασχόληση, και συγκεντρώνει τα χρήματα του σε Ίδρυμα που έχει δημιουργήσει στην Ελβετία. Όταν περνάει κρίσεις φόρμας, περιμένει με υπομονή να επανέλθει. Έχει αποδείξει ότι είναι ένας διαχρονικός πρωταθλητής που παίζει τένις γιατί το αγαπά και όχι για την προβολή ή το κέρδος. Δίνει την βεβαιότητα σε όλους ότι θα βρίσκεται ακόμη στην κορυφή για 6-7 χρόνια, μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, με δεδομένο ότι γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1981.