Ελληνικά
English
Français
Από το 1992 και μετά η ομάδα Βόλεϊ γυναικών της Κούβας κερδίζει σχεδόν κάθε διεθνές τουρνουά. Από τα πλέον επίσημα, μέχρι τα μικρότερα. Με τεχνικό ηγέτη, τον άτυχο αργότερα Ευγένιο Γεώργιο Λαφίτα, η Κούβα άρχισε τις Ολυμπιακές διακρίσεις με 3 συνεχή Χρυσά το 1992, 1996, 2000 και με ένα Χάλκινο στην Αθήνα το 2004. Σε όλες αυτές τις διοργανώσεις πρωταγωνιστούσε η Άνα Ίμπιτς Βάλλε Φερνάντες μαζί και με άλλες μόνιμες παίκτριες της ομάδας, που βέβαια όλες δεν κατακτήσανε 4 Μετάλλια (3 – 0 – 1) όπως η Φερνάντες, αλλά 3 Χρυσά, όπως η Ρέγκλα Μπελλ Μακ Κένζι, η Μαρλένης Κόστα Μπλάνκο, η Ιντάλμης Γκάτο Μόγια, η Λίλια Ιζγκουέρτο Αγκουίρε, η Μιρέγια Λούις Χερνάντες και η Ρέγκλα Τόρρες Χερρέρα.
Ακολούθως οι ομάδες της Κίνας και της Ρωσίας ισχυροποιήθηκαν, ενώ η Κούβα πέρασε μια εσωτερική πολιτική δοκιμασία, κυρίως με τη μεγάλη ηλικία και το αδυνάτισμα του Φιντέλ Κάστρο, που επηρέασε την κρατική βοήθεια στον Αθλητισμό. Οπωσδήποτε εκτός από το Στίβο η Κούβα, στα Ολυμπιακά της Μετάλλια, ιδίως στηρίχθηκε – από τα ομαδικά – στο Βόλεϊ γυναικών, ενώ από τα ατομικά ανδρών κυρίως ξεχωρίζουν ο Ξιφομάχος Ραμόν Φονστ και οι Πυγμάχοι Θεόφιλος Στήβενσον και Φελίξ Σαβόν.
