το άθλημα του Κάνοε – Καγιάκ προστέθηκε στους ΟΑ το 1936 στο Βερολίνο. Το αποτελούν δυο τύποι (βασικά) κουπιών. Το Κάνοε με ένα κουπί κλασσικού τύπου, το οποίο ο κωπηλάτης το χρησιμοποιεί εναλλάξ δεξιά και αριστερά και το Καγιάκ με ένα επίσης κουπί που έχει όμως και τις δυο άκρες του φαρδύτερες και χρησιμοποιεί ο αθλητής τη μια άκρη του δεξιά και την άλλη αριστερά.
Στο Καγιάκ η Μπίργκιτ Φίσερ (Ανατολική Γερμανία) έχει τα περισσότερα Μετάλλια: 12 (8 – 4 – 0), αλλά στους άνδρες καλύτερος ιστορικά είναι ο Σουηδός Γκερτ Φρέντρικσον, ο οποίος αγωνίσθηκε σε 4 ΟΑ και κατέκτησε 8 Μετάλλια (6 – 1 – 1). Ο Φρέντρικσον, ως γνήσιος εκπρόσωπος των χωρών του Βορρά, ηλιοκαμένος από την παραμονή του στην αντιλιά των πάγων του απώτατου ημισφαιρίου, εκεί όπου ο ήλιος το καλοκαίρι δεν δύει και ξεχνάς ψαρεύοντας πότε πρέπει να πας για ύπνο, μετείχε στους ΟΑ σε σχετικά μεγαλύτερη ηλικία, αλλά ήταν ο Β’ ΠΠ (1939 – 1945) που τον καθυστέρησε.
Δύσκολο κανείς να σημειώσει σε ποιους ΟΑ είχε την καλύτερη απόδοσή του, καθώς και στους 4 είχε από 2 Μετάλλια. Μάλλον όμως πρέπει να είναι η διοργάνωση του 1948 στο Λονδίνο, διότι τότε όχι απλά κέρδισε 2 Χρυσά (το επανέλαβε μόνο το 1956 στη Μελβούρνη), αλλά είχε και τη μεγαλύτερη διαφορά από τον δεύτερο. Το 1948 στο Λονδίνο οι αγώνες Κάνοε – Καγιάκ έγιναν στον Τάμεση στην κλασσική κωπηλατική περιοχή του Χένλεϋ, όπου με συμμετοχή 15 χωρών ο Φρέντρικσον κέρδισε το ατομικό Καγιάκ στα 1.000μ με χρόνο 4.33.2, έναντι 4.39.9 του Δανού αντιπάλου του και τα 10.000μ (που δεν τελούνται πλέον) με 50.47.7 έναντι 51.18.2 (!) του Φινλανδού αντιπάλου του. Το 1952 στο Ελσίνκι κέρδισε πάλι τα 10.000μ αλλά τότε όταν επιχείρησε να κάνει το «φίνις» του ο Φινλανδός αντίπαλος του είχε τις δυνάμεις να τον αντιμετωπίσει. Το 1956 είχε στην Αυστραλία 2 Χρυσά, στους αγώνες που έγιναν στο Μπάλλαρατ, αλλά το 1960 στη Ρώμη στη λίμνη Άλμπανο, όπου έγιναν οι ΟΑ πήρε μόνο στο διπλό το Χρυσό, γιατί στο μονό ο Δανός Έρικ Χάνσεν με γροιλανδικά γονίδια και ο γυμνασμένος στο Δούναβη Ούγγρος Ίμρε Τσέλεσι, του πήραν τα 2 καλύτερα Μετάλλια.