ΦΡΕΝΤΕΡΙΚΣ ΦΡΑΝΚ

Η Ναμίμπια είναι από τις τελευταίες χώρες που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους στην Αφρική. Εντελώς άνυδρη αραιοκατοικημένη, ως το πλείστον έρημος ή πετρώδης, βρίσκεται στη ΝΔ Αφρική και έχει σύνορα με Ν. Αφρική, Μποτσουάνα, Ζάμπια και Αγκόλα. Η Ναμίμπια έγινε το πρώτο γνωστή από τις φωτογραφίες της περίφημης σκηνοθέτιδας Ρίφενσταλ (που φιλμάρισε τους ΟΑ του 1936), η οποία παρουσίασε τα θαυμάσια σώματα των νέγρων της ερήμου για να θυμίσει στους Γερμανούς ότι κάποτε η τεράστια αυτή περιοχή ήταν αποικία τους. Χάθηκε μετά τον Α’ ΠΠ και την ήττα των Γερμανών.

Όλα τα παραπάνω τα θεώρησα ως υποχρεωτικό πρόλογο, για να γίνει κατανοητή η αξία και σημασία της απόφασης του φυλάρχου πατρός του Φρανκ Φρέντερικς να τον στείλει για να σπουδάσει στο εξωτερικό και να προκόψει. Τα πέτυχε όλα με το παραπάνω. Το πλέον σημαντικό ότι η Ναμίμπια έχει δικό της Μέλος στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, ενώ τουλάχιστον άλλες 80 χώρες δεν έχουν. Ακόμη ήταν ο αθλητής που πρόσφερε στην πατρίδα τα πρώτα Ολυμπιακά Μετάλλια. Δυο Αργυρά το 1992 και 2 Αργυρά το 1996. Το 1992 στη Βαρκελώνη μετείχαν 169 χώρες, αλλά μόνα 64 κατάκτησαν Μετάλλιο, ενώ το 1996 μετείχαν 197 χώρες και 79 κατέκτησαν Μετάλλιο.

Ο Φρανκ Φρέντερικς γενν. Το 1967, αλλά στους διεθνείς στίβους εμφανίσθηκε το 1991, γιατί περίμενε να ολοκληρώσει τις σπουδές του πριν αφοσιωθεί στους δρόμους ταχύτητας. Το 1992 στους ΟΑ τερμάτισε 2^ος με 10.02 στα 100μ, έναντι 9.96 του Βρετανού Λίνφορντ Κρίστι καλώς γνωστού για τις περιπέτειές του με τα αναβολικά. Το 1996 ο Φρέντερικς τερμάτισε πάλι 2^ος με 9.89, ενώ ο Καναδός Ντόνοβαν Μπαίηλυ ήταν νικητής με 9.84, νέο ρεκόρ Κόσμου. Δυο Αργυρά Μετάλλια κατάκτησε επίσης στους ίδιους ΟΑ στα 200μ. Η αγάπη του για συμμετοχή στους ΟΑ και στην Αθήνα τον έφερε και στο 2004. Παρ’ όλον ότι ήταν 37 χρόνων τερμάτισε 4^ος στα 200μ με 20.14. Βεβαίως είχε και πρωτιές. Πρώτος Παγκόσμιος το 1993 στα 200μ και πρώτος Παγκόσμιος κλειστού στίβου πάλι στα 200 το 1999, όπως και Χρυσός στο κύπελλο του 1998, στους Παναφρικανικούς 1991 και 1998 και διπλός Χρυσός 1994 και 2002 στους Αγώνες Κοινοπολιτείας.

Πρώτοι οι Βρετανοί τον εκτίμησαν ως φοιτητή, ως αθλητή και ως άνθρωπο και σε αναγνώριση της ποιότητάς του τον προώθησαν, όχι μόνο να γίνει Μέλος της ΔΟΕ, αλλά και Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΟΕ. Ακόμη έγινε μέλος της IAAF, της AAC και ο κορυφαίος παράγων της χώρας του. Όσον αφορά τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή εξελέγη Πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακού Προγραμματισμού, η οποία είναι μια από τις βασικές επιτροπές της ΔΟΕ.