ΧΟΗ ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ

Ένας γνήσιος (και φανατικός) Σκωτσέζος, που γενν. το 1980 στο Εδιμβούργο, είναι ο καλύτερος ποδηλάτης όλων των εποχών των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτό φαντάζει λίγο περίεργο, καθώς επικρατεί γενικά η άποψη ότι η Ιταλία, η Γαλλία και η απόλυτα επίπεδη Ολλανδία κυριαρχούν στο άθλημα. Ίσως να ισχύει στην αντοχή και εκτός ΟΑ. Όμως στην κορυφαία παγκόσμια διοργάνωση και βασικά στα αγωνίσματα ταχύτητος ο Κρις Χόη κυριαρχεί με 7 Ολυμπιακά Μετάλλια (6 – 1 – 0) που τα έχει κατακτήσει σε 4 διοργανώσεις, στις οποίες έχει λάβει μέρος (2000, 04, 08, 12). Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στη 2^η θέση υπάρχει άλλος ένας βρετανός. Ο Μπράντλεϋ Βίγγινς, που έχει τον ίδιο αριθμό 7 Μεταλλίων, αλλά με μόνο 4 Χρυσά, ένα Αργυρό και δυο Χάλκινα. Ο Βίγγινς αγωνίζεται βέβαια με τα βρετανικά χρώματα, αλλά γενν. στο Βέλγιο από Αγγλο – Αυστραλούς γονείς.

Για τον κορυφαίο διάσημο Ολυμπιακό Ποδηλάτη Κρις Χόη, υπάρχει και ένα άλλο ιδιαίτερο στοιχείο του. Λόγω χαρακτήρα, τύχης, ή δυναμικής συμπεριφοράς, συχνά – πυκνά έχει πτώσεις και τραυματίζεται. Πρόκειται για σοβαρούς τραυματισμούς με θραύση οστών κ.λ.π. Όμως αυτός ποτέ δεν το βάζει κάτω και δεν χάνει αγώνες, όπου «σπάει τα κόκαλα» των άλλων, καθώς σπάνια χάνει.

Αρχικά ξεκίνησε την Ποδηλασία με τα ΒΜΧ που τόσο πολύ αρέσουν στους νέους. Σύντομα μεταπήδησε σε ότι έχει σχέση με την ταχύτητα. Στην Αθήνα συνέχισε τις επιτυχίες του που είχε αρχίσει το 2000 στο Σίδνεϋ. Μάλιστα στα 1.000μ τράιαλ (που ακολούθως αντικαταστάθηκε ως αγώνισμα) ήταν ιδιαίτερα νευρικός. Διότι ενώ ήταν φαβορί, αγωνιζόμενος τελευταίος είδε την Ολυμπιακή επίδοση 3 φορές να καταρρίπτεται από τους Κέλλυ, Νίμκι και Τουρνά. Όταν ήρθε η σειρά του έφυγε τόσο δυνατά ώστε πέτυχε καλύτερο χρόνο από τον παγκόσμιο πρωταθλητή τουρνουά. Ο Χόη σημείωσε 1.00.711 (Ολυμπιακό Ρεκόρ) έναντι 1.00.896 του Τουρνά. Όμως 6 ημέρες πριν από τον αγώνα ο Χόη καθώς ποδηλατούσε στο Ολυμπιακό Χωριό γλίστρησε πάνω σε λειωμένη πίσσα και έπεσε πάνω στο δεξιό γόνατο και τον αγκώνα του. Ευτυχώς (που λέει ο λόγος) το ατύχημα έγινε έξω από το ιατρείο πρώτων βοηθειών και αυτό τον βοήθησε, κυρίως ψυχολογικά, για να επανέλθει. Η ιστορία των αναπάντεχων τραυματισμών του είναι παλαιά. Άρχισε το 1997 όταν μετείχε στο παγκόσμιο εφηβικό πρωτάθλημα. Τότε έσπασε τον καρπό του αριστερού χεριού του, λίγο πριν κατακτήσει το Αργυρό Μετάλλιο στο ομαδικό. Επίσης το 2002 είχε προβλήματα με τους τένοντες λίγο πριν νικήσει στους αγώνες Κοινοπολιτείας. Τέλος τον Μάρτιο του 2004 κτυπήθηκε και ρίχθηκε από το ποδήλατό του, όταν ένα βαν της Αστυνομίας έπεσε πάνω του. Προπονείτο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο και κέρδισε Συν Κόννερυ της Ποδηλασίας ο Χόη.