Το 1948 Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπικών Ο.Α του Λονδίνου ήταν ο Λόρδος Μπάρκλεϋ, ο οποίος ήταν Ολυμπιονίκης στα 400μ. εμπόδια το 1928, ως Κόμης του Έξετερ. Το 2012 στην τρίτη Ολυμπιακή
διοργάνωση στο Λονδίνο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής ήταν ο Σερ Σεμπάστιαν Κόε δυο φορές Χρυσός Ολυμπιονίκης στα 1.500μ (1980 – 1984), κάτοχος του Παγκοσμίου Ρεκόρ με 3.32.1 και 2 φορές 2ος Ολυμπιονίκης στα 800μ. αλλά επίσης κάτοχος του Παγκοσμίου Ρεκόρ με 1.41.73.
Ο Σεμπάστιαν Κόε, στην αθλητική του σταδιοδρομία σε κάποιες περιπτώσεις ήταν άτυχος, σε άλλες τυχερός. Όμως κατόρθωνε πάντα με τη θέληση και το πείσμα του να ξεπερνά τις δυσκολίες και να τις αντιστρέφει κατά ένα τέτοιο τρόπο, που να γίνονται πλεονέκτημα σ’ αυτόν. Π.χ είχε την «ατυχία» ο μεγάλος συμπατριώτης του δρομέας Στήβεν Όβετ να είναι σύγχρονός του. Ο Όβετ (πχ) για 42 συνεχείς αγώνες στα 1.500μ από το 1977 δεν είχε χάσει και όμως ο Κόε τον νίκησε τόσο στη Μόσχα όσο και στο Λος Άτζελες, χωρίς η , απόσταση αυτή να είναι το φαβορί του.
Ο Σεμπάστιαν Κόε είχε επίσης τετράγωνη ορθολογισμένη λογική και επί πλέον το χάρισμα του λόγου. Αυτά είναι μεγάλα πλεονεκτήματα. που όταν είσαι και μεγάλος πρωταθλητής σε βοηθούν να ανέβεις σκαλοπάτια. Επίσης φρόντισε να προετοιμάσει το έδαφος στην πολιτική, για την περίοδο μετά την αποχώρηση από τους στίβους. Ήδη από το 1980 είχε ενταχθεί στην παράταξη της Μάργκαρετ Θάτσερ. Αυτό (και η σιδηρά κυρία) τον βοήθησε να εισέλθει στο Βρετανικό Κοινοβούλιο. Όχι πως δεν το άξιζε.
Ο Σεμπάστιαν Κόε γενν. το 1957 και είχε μερικές αξιομνημόνευτες περιόδους ή περιπτώσεις στη ζωή του. Π.χ το 1979 όταν διεθνώς αναδείχθηκε με 3 παγκόσμια ρεκόρ σε 41 ημέρες: 1.42,33 στα 800μ., 3.48,95 στο Μίλι και 3.32,03 στα 1.500μ. Ήταν η απαρχή ενός πλουραλισμού επιτυχιών. Επίσης όταν το 1980 έφθασε στη Μόσχα για τους Ο.Α σε μια εποχή έντονου «μποϋκοτάζ» των ΗΠΑ, για το Αφγανιστάν, όταν απείχαν οι περισσότερες χώρες, αλλά οι Βρετανοί ήσαν εκεί. Στο αεροδρόμιο υποδέχθηκαν την βρετανική αποστολή 400 δημοσιογράφοι, οπερατέρ και φωτογράφοι, ρωτώντας πιθανά και απίθανα πράγματα. Οι άλλοι αθλητές άφησαν τον Κόε να βγάλει το «φίδι από την τρύπα». Έλαβε άριστα με διπλωματικές απαντήσεις. Ακόμη όταν, στη διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας, είχε πλήθος ασθενειών και τραυματισμών, πάντα με προσοχή και υπομονή ακολουθούσε πρόγραμμα επανόδου. Μέχρι τα 1.500 του Λος Άτζελες το 1984, από πλευράς φόρμας ήταν άσχημα. Ο Όβετ του είχε αφαιρέσει το ρεκόρ με 3.30,77, ενώ είχε εμφανιστεί ένα νέο μεγάλο όνομα, ο συμπατριώτης του Στέφεν Κραμ. Ο Κόε νίκησε στο Λος Άτζελες με 3.32,53 (Ολυμπιακό Ρεκόρ). Ο Κραμ τερμάτισε 2ος με 3.33,40 και ο Κόε στο περιοδικό «The Runner» που τον είχε ξεγράψει, δήλωσε απλά «είμαι εδώ».