Ελληνικά
English
Français
Το πλήρες όνομά του είναι Κάρλτον Λιούις. Ήταν ο τρίτος γιός ζεύγους προπονητών Στίβου στην πόλη Μπίρμπιγχαμ της Αλαμπάμα. Μεγάλωσε στο Γουιλλινγκμπόροου του Νιου Τζέρσεϋ, με τα πρώτα βήματά του να τα κάνει, με την μικρότερη αδελφή του στο ιδιωτικό γυμναστήριο των γονιών του. Του άρεσε να παίζει στην άμμο του σκάμματος και πάντα έδειχνε να είναι ένα σεμνό και συναισθηματικό παιδί. Απόδειξη πως όταν το 1996 στα 32 χρόνια του κέρδισε το 9ο Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιό του στην Ατλάντα πήρε για ανάμνηση λίγη άμμο από το Ολυμπιακό σκάμμα. Κάτι περισσότερο συναισθηματικό είχε επιδείξει και το 1987 όταν πέθανε ο πατέρας του από καρκίνο. Ο Λιούις τοποθέτησε το Χρυσό Μετάλλιο των 100μ που είχε κερδίσει το 1984, στα χέρια του πατέρα του, πριν τον θάψουν λέγοντας: «Αυτό αγαπούσες περισσότερο». Καθώς τον κοίταξε η μητέρα του απάντησε: «Θα κερδίσω και άλλο».
Τελικά, μετά το 1987 κέρδισε άλλα 6 Χρυσά. Συνολικά ο Καρλ Λιούις κατάκτησε 10 Μετάλλια, από τα οποία 9 Χρυσά και ένα Αργυρό. Αυτή τη β’ θέση πήρε το 1988 στα 200μ όταν έχασε από ένα νεαρό παιδί που πριν λίγα χρόνια του είχε ζητήσει αυτόγραφο. Με τα 9 Χρυσά ο Καρλ Λιούις είναι ο ανώτερος σπρίντερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες όλων των εποχών, από την άποψη των επάθλων βέβαια. Υστερεί στο Στίβο μόνο από τον περίφημο Πάαβο Νούρμι, τον σιωπηλό δρομέα αντοχής της δεκαετίας του ’20 που σε 3 Ολυμπιακούς Αγώνες (1920, 24, 28) κατάκτησε τον ίδιο αριθμό Χρυσών, αλλά σε σύνολο 12. Χαρακτηριστικό αμφοτέρων η σεμνότητα.
Ο Καρλ Λιούις μέχρι τα 15 χρόνια του έδειχνε ότι ήταν ένα αδύναμο – ισχνό παιδί χωρίς το θράσος που διακρίνει τους μαχητικούς μαύρους. Φυσικά δεν ήταν δυναμικός. Και ξαφνικά για λίγους μήνες άρχισε να παίρνει 2,5 πόντους ύψος το μήνα. Συν να αποκτά ευκινησία και δύναμη. Αυτά τον έφεραν από τα 20 να προχωρά σε 4 Χρυσά στο Μήκος (1984, 1988, 1992, 1996), 2 Χρυσά στα 100 (1984, 1988), 2 Χρυσά στην 4Χ100 (1984 και 1992 γιατί το 1988 ακυρώθηκαν στα προκριματικά) και ένα Χρυσό στα 200 (1984). Φυσικά αυτά δεν γίνονται χωρίς μεγάλες επιδόσεις, όπως π.χ 9.99 στα 100 το 1984 και 9.92 το 1988, 19.80 στα 200μ, ενώ στο μήκος είχε 8.54 (1984), 8.72 (1988), 8.67 (1992), 8.50 (1996) χωρίς να υπολογίσει κανείς τα 2 παγκόσμια ρεκόρ στην 4Χ100 με 37.83 και 37.40. Όλα με ανυπολόγιστης αξίας αντιπάλους. Το 1997 αποχώρησε της ενεργούς δράσης και δημιούργησε μια βιοτεχνία ρούχων.
