Πρώτος νικητής του πρώτου Μαραθωνίου των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, στην Αθήνα. Του αγωνίσματος που συμπεριελήφθη στο πρόγραμμα με αρκετούς ενδοιασμούς εάν θα άντεχαν οι αθλητές. Ίσως γιατί στους αρχαίους ΟΑ η μεγαλύτερη απόσταση ήταν 5.000μ. Ο Σπύρος Λούης γενν. στο Μαρούσι το 1872, ήταν ένας απλός αγρότης του οποίου το ταλέντο αντοχής, ανακάλυψε ο συντοπίτης του Συντ/χης Διαμαντόπουλος, όταν υπηρετούσε τη θητεία του σε στρατώνα στη Αθήνα. Έτρεξε στο Μαρούσι και έφερε τα γυαλιά που είχε ξεχάσει, ο Διοικητής στο σπίτι του, έγκαιρα, πριν την πρωινή αναφορά. Φυσικά έτρεξε με τα στρατιωτικά ρούχα και τις αρβύλες. Ο Μαραθώνιος Δρόμος του 1896 έγινε σε απόσταση 40 χλμ. Από το χωριό στο Στάδιο και στην πραγματικότητα είχε μάλλον τη μορφή ενός ομαλού «κροςς κάντρι». Ο Λούης έγινε ιδιαίτερα διάσημος στην Αμερική, ενώ ο 2ος νικητής, Χαρίλαος Βασιλάκος (1877 – 1969) ίσως παραμένει άγνωστος και στους περισσότερους Έλληνες. Ο Λούης σημείωσε χρόνο 2 ώρες 58.50.0 και ο Βασιλάκος 3 ώρες 06.03. Ο Λούης δεν ξαναέτρεξε έκτοτε. Το όνομά του επανήλθε στη δημοσιότητα όταν το 1936 ο Γερμανός καθηγητής Καρλ Ντιμ εισηγήθηκε στην Κυβέρνηση του και στη ΟΕ τη δημιουργία της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας και των Ολυμπιακών δεσμών δια της φλόγας έπεισε δε την ηγεσία της χώρας να υποδεχθεί στο Στάδιο τον Σπύρο Λούη. Πέθανε ήσυχα, αθόρυβα και μάλλον πτωχά στις 26 Μαρτίου του 1940 στο Μαρούσι. Δηλαδή λίγο πριν φθάσει και στην Ελλάδα ο Β’ ΠΠ. Ο Λούης το 1896 κατέκτησε Αργυρό Μετάλλιο (αυτή ήταν η απόφαση της ΔΟΕ για τους νικητές) και Κύπελλο από την ΕΟΕ. Άλλοι διάσημοι Μαραθωνοδρόμοι: Τόμας Χικς (1904), Ντοράντο Πιέτρι (1908), Γιόχαν Κολεμάινεν (1920), Κάρλος Ζαμπάλα (1932), Κίτεϊ Σον ή Σον Κη Σουνγκ (1936), Εμίλ Ζάτοπεκ (1952), Αμπέμπε Μπικίλα (1960 – 1964) κ.λ.π κ.λ.π