Έχω ένα δίλημμα εάν ο Εντουάρντο Μαντζιαρότι είναι ο διασημότερος Ξιφομάχος των Ολυμπιακών Αγώνων ή ο Ούγγρος Αλαντάρ Γκέρεβιτς. Ασφαλώς από πλευράς δημοφιλίας υπερέχει ο Ιταλός, αλλά ο Ούγγρος έχει ένα Χρυσό περισσότερο, ως εξής: Μαντζιαρότι 13 (6 – 5 – 2) Γκέρεβιτς 10 (7 – 1 – 2).
Ο πατέρας Γκιουζέπε Μαντζιαρότι, προπονητής Ξιφασκίας στο Μιλάνο άρχισε να διδάσκει στον υιό του τα μυστικά του αθλήματος από την ηλικία των 8 ετών. Το ίδιο βέβαια είχε κάνει και στον μεγαλύτερο αδελφό του Ντάριο, όμως με τον Εντουάρντο υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Ο μικρός ήταν δεξιόχειρ, αλλά ο πατέρας του εξ αρχής τον οδήγησε να χειρίζεται το σπαθί με το αριστερό χέρι, διότι αυτό αυξάνει τις δυσκολίες των αντιπάλων. Όταν ο Εντουάρντο έγινε 11 χρονών κέρδισε το εθνικό πρωτάθλημα εφήβων στο Ξίφος Ασκήσεως. Εντυπωσιακή επιτυχία εάν αναλογισθείς τις πως ένας 11χρονος δεν είναι πλήρως σχηματισμένος να αντιμετωπίζει ολοκληρωμένους εφήβους στα 18 και 19 χρόνια τους. Ο πατέρας Γκιουζέπε ήταν 17 φορές πρωταθλητής Ιταλίας στο Ξίφος Μονομαχίας, μοιραία λοιπόν από τα 15 άρχισε να τον διδάσκει και τα μυστικά της Μονομαχίας. Στα 17 χρόνια του ο Εντουάρντο ήταν μέλος της 6μελούς ομάδας της Ιταλίας που κατέκτησε το Χρυσό στο Βερολίνο το 1936. Τότε οι εθνικές ομάδες είχαν 6 αθλητές, ακολούθως έγιναν 5 και 4. Μέχρι το 1960 ο Εντουάρντο είχε κατακτήσει 13 Ολυμπιακά Μετάλλια από τα οποία: 4 Χρυσά και ένα Ασημένιο στο ομαδικό Ξίφος Μονομαχίας (ΕΠΕ), ένα Χρυσό και 2 Χάλκινα στο ατομικό Μονομαχίας, ένα Χρυσό και 3 Ασημένια στο ομαδικό Ασκήσεως (Φόιλ) και ένα Ασημένιο στο ατομικό Ασκήσεως. Ο αδελφός του Ντάριο κατέκτησε ένα Χρυσό και ένα Ασημένιο. Αυτά στα ομαδικά – μαζί τα 2 αδέλφια – το 1948 και το 1952.
Ο Αλαντάρ Γκέρεβιτς ήταν ειδικός στη Σπάθη (ΣΑΜΠΡ). Βέβαια στην ιστορία της Ξιφασκίας υπήρξαν και άλλα εντυπωσιακά ονόματα όπως οι Παλ Κόβακς (Ουγγαρία), Γκαστόν Αλμπερτ (Γαλλία), Τζιούλιο Γκωντίνι (Ιταλία), Νέντο Νάντι (Ιταλία), Κριστιάν Ντ’ Οριολά (Γαλλία), Ρούντολφ Καρπάτι (Ουγγαρία) κ.λ.π.