Λατρεύει την πατρίδα του τη Σκωτία, τη μητέρα του και το Τένις. Είναι μονομερής με ότι ασχολείται και δεν αποκλείεται να θέλει να δει την πατρίδα του σε πλήρη ανεξαρτησία. Εάν συμβεί αυτό, θα συμπεριληφθεί στους ελάχιστους που είχαν την ευκαιρία επίσημης συμμετοχής στους ΟΑ με 2 χώρες, όπως ο Ακάκιος Κακιασβίλι (1992 με τη Γεωργία και ακολούθως με την Ελλάδα) ή ο Ντράζεν Πέτροβιτς (1988 με τη Γιουγκοσλαβία και ακολούθως με την Κροατία).
Δεν είναι βέβαιο εάν ο Έντι Μάραιη είναι ο πλέον διάσημος από τους τενίστες της κορυφής του πίνακα που έχουν μετάσχει στους Ο.Α. Η διαφορά όμως είναι ότι ο Μάραιη μια φορά έλαβε μέρος και αμέσως κατάκτησε το Χρυσό, χωρίς να είναι φαβορί, ενώ π.χ ο Ελβετός Ρότζερ Φέντερερ μετέχει από το 2000 ενώ ο Ισπανός Ραφαέλ Ναδάλ Παρέρα (όπως είναι το πλήρες όνομά του) το κέρδισε μια φορά και ο Σέρβος Νόβακ Τζόκοβιτς ουδεμία. Εν τούτοις οι Ναδάλ – Φέντερερ – Τζόκοβιτς όλα τα χρόνια του 21ου αιώνα εναλλάσσονται στην ετήσια κορυφή της βαθμολογίας με τον Σκωτσέζο (σχεδόν) μόνιμα 4ο.
Ένα σημείο πάντως υπεροχής του Μάραιη είναι η εμφάνισή του. Σε σύγκριση με τους υπόλοιπους είναι περισσότερο «handsome» με χειρότερο τον αδικημένο από τη φύση Ναδάλ, ο οποίος όμως είναι πάνθηρας στο παιχνίδι του, ιδίως όταν παίζει στο κοκκινόχωμα του «Ρολάν Γκαρός». Ίσως ακριβώς λόγω της εμφάνισής του ο Έντι Μάραιη και για να επιτείνει τα διερευνητικά ερωτηματικά, αποφάσισε το 2014 να έχει στην ηγεσία του τεχνικού του «τημ», κατά παράδοξο τρόπο, μια γυναίκα, την Αμελί Μωρεσμό. Μεγάλη παίκτρια που είχε μετάσχει των ΟΑ των Αθηνών. Έπαιξε στον τελικό με την Χενίν – Χάρντενς ηττηθείσα 3 – 6, 3 – 6. Είναι εντελώς ασυνήθιστο ένας τενίστας ανώτερης κλάσης να έχει προπονήτρια μια γυναίκα, η οποία μάλιστα να μην έχει μεγάλη διαφορά ηλικίας, αφού πριν αποχωρήσει από τα γήπεδα η Μωρεσμό, ο Μάραιη βρισκόταν βαθμολογικά στα υψηλά δώματα. Πιθανόν η Μωρεσμό να ήταν και επιλογή της μητέρας του Μάραιη, στην οποία ιδιαίτερα είναι υπάκουος.