Κατάκτησε 2 Αργυρά Ολυμπιακά Μετάλλια στο «αμερικανικό αγώνισμα» του επί Κοντώ. Το 1932 στο Λος Άτζελες με 4.30 έναντι 4.31 του νικητή Μίλλερ και το 1936 στο Βερολίνο με 4.25 έναντι 4.35 του νικητή Μήντοους. Γενν το 1910 και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Γουασέντα. Η ιστορία με αυτή τη συντομογραφία δεν λέει πολλά. Αλλού είναι το ενδιαφέρον της. Μετά την επιτυχία του στο Λος Άτζελες, συνάντησε τον φοιτητή του Πανεπιστημίου του Κείο Σουέο Οέ και διαπίστωσαν ότι είχαν τις ίδιες αγάπες. Το επί Κοντώ και το Μπέιζμπολ, που στην Ιαπωνία είχε μεγάλη διάδοση. Η κοινή προπόνησή τους, τους έφερε σε υψηλά επίπεδα στο αγώνισμα, που με τα κοντάρια μπαμπού δεν είχε μεγάλες απαιτήσεις επιδόσεων. Το 1936 για τους ΟΑ του Βερολίνου προκρίθηκαν στην μεγάλη Ιαπωνική Αποστολή για τη Γερμανία, με τρίτο στο επί Κοντώ τον Κιγιόσι Αντάσι. Τότε το παγκόσμιο ρεκόρ ήταν 4.43 και στο Βερολίνο αγωνίσθηκαν 30 αθλητές από 21 χώρες, οι 16 πέρασαν τα 4μ, αλλά εκτός από το νικητή Μήντοους ισοβάθμησαν για τις 2 θέσεις του βάθρου, οι Ιάπωνες Νισίντα και Οέ και ο Αμερικανός Σέφτον, στα 4.25. Ο κανονισμός τότε προέβλεπε «μπαράζ» στα 4.15,όπου αποκλείσθηκε ο Αμερικανός. Στη συνέχεια οι δυο Ιάπωνες δεν δέχθηκαν να κάνουν μεταξύ τους «μπαράζ». Την άλλη ημέρα στην απονομή, με τα κουστούμια τους, η επίσημη σειρά που τους δόθηκε ήταν 1) Μήντοους 4.35, 2) Νισίντα 4.25, 3) Οέ 4.25, 4) Σέφτον 4.25. Λέγεται ότι έγινε κλήρωση, ή ότι η Ιαπωνική Αποστολή αποφάσισε ή ότι κρίθηκε η κατάταξη από τα καλύτερα άλματα του Νισίντα, όπως ισχύει και σήμερα. Ακόμη στην Ιαπωνία ακούσθηκε ότι οι δυο αθλητές δεν θέλησαν να σκιάσουν τη φιλία τους ενώ, μετά πεντάωρο αγώνα είχε επέλθει και το σκοτάδι. Άλλωστε δήλωσαν πως δεν είχε καμία σημασία, αφού ανέβηκαν και οι δυο στο βάθρο. Μετά την επιστροφή τους στην Ιαπωνία, ο Νισίντα που ήταν 2ος αλλά και 4 χρόνια μεγαλύτερος, πήρε τα 2 Ολυμπιακά Μετάλλια και πήγε σε έναν χρυσοχόο όπου ζήτησε να τα κόψει στη μέση και να φτιάξει 2 άλλα που να είναι μισά Ασημένια και μισά Χάλκινα. Έτσι έγιναν τα μόνα Μετάλλια στον κόσμο που εκφράζουν κατά τον τρόπο αυτό την ισοπαλία.

Ακολούθως του τέλους της αγωνιστικής τους καριέρας ο Νισίντα έγινε Διευθυντής στην Ομοσπονδία Στίβου της Ιαπωνίας και στη συνέχεια μέλος της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας του. Ο Σουέο Οέ μετά το πέρας των σπουδών του κατετάγη ως αξιωματικός στο Στρατό. Σκοτώθηκε στη νήσο Γουέικ στις 24/12/1941 στις πρώτες ημέρες του πολέμου, που άρχισε η Ιαπωνία στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ο Σουχέι Νισίντα πέθανε το 1997 σε ηλικία 87 ετών. Τα δυο «Μετάλλια της Αιώνιας Φιλίας» βρίσκονται στο Μουσείο της Ομοσπονδίας Στίβου στο Τόκιο.