Δικηγόρος, Οικονομολόγος, Τραπεζικός, αλλά και Προπονητής Στίβου. Ο μεγαλύτερος κολυμβητής της Ρωσίας, όλων των εποχών. Μέλος Επιτροπών της ΔΟΕ από το 1996, όταν ήταν ηλικίας 25 ετών, για να φθάσει σήμερα να είναι μέλος της Επιτροπής της ΔΟΕ που παρακολουθεί (και ελέγχει) τα έργα προετοιμασίας των ΟΑ του Ρίο το 2016. Φυσικά έχει επωμισθεί το βάρος, μαζί με ελάχιστα ακόμη μέλη της «Coordination Commission», να προβλέψει και να εισηγηθεί (έγκαιρα) εάν οι ΟΑ στη Βραζιλία θα μπορέσουν να τελεσθούν αξιοπρεπώς και σύμφωνα με τις προβλεπόμενες προδιαγραφές.
Ως αθλητής κατέκτησε 9 Ολυμπιακά Μετάλλια ως εξής: το 1992 στη Βαρκελώνη σε ηλικία 21 ετών Χρυσά στα 50 και 100 ελεύθερο και Ασημένιο στις σκυτάλες 4Χ100 ελεύθερο και μικτή. Το 1996 στην Ατλάντα 25 ετών Χρυσά στα 50 και 100 ελεύθερο και Ασημένιο στην 4Χ100 ελεύθερο και μικτή. Τέλος το 2000 στο Σίδνεϋ σε ηλικία 29 ετών Ασημένιο στα 100 ελεύθερο. Ήρθε και στην Αθήνα το 2004 όπου και αγωνίσθηκε, αλλά στα 33χρόνια του ήταν πολύ μεγάλος. Μόνο ο Γιαννιώτης το έχει κατορθώσει. Φυσικά υπήρξε και παγκόσμιος πρωταθλητής.
Ασφαλώς τα 9 Ολυμπιακά Μετάλλια είναι πολλά, για οποιονδήποτε αθλητή, όμως στην Κολύμβηση είναι καθιερωμένο τα μεγάλα ταλέντα να μαζεύουν αρκετά. Στον παγκόσμιο χάρτη 10 άνδρες και 4 γυναίκες της Κολύμβησης έχουν περισσότερα Μετάλλια από τον Ποπώφ. Πάντως είναι ο καλύτερος Ρώσος όλων των εποχών, όσον αφορά τα αγωνίσματα της πισίνας με μόνη εξαίρεση την Αναστασία Νταβύντοβα, η οποία στη συγχρονισμένη κολύμβηση έχει 5 Χρυσά.
Δυο σημεία ίσως είναι ενδιαφέροντα για τον Ποπώφ. Το ένα πως άρχισε με το ύπτιο, αλλά ο προπονητής του Γεννάδιος Τουρέτσκυ έκρινε ότι του πάει καλύτερα το ελεύθερο. Το άλλο πως το 1996, ένα μήνα μετά τους ΟΑ της Ατλάντα ένας πλανόδιος πωλητής φρούτων στους δρόμους της Μόσχας τον μαχαίρωσε στο στομάχι σε βάθος υπολογιζόμενο σε 15 πόντους. Το 1997 είχε γίνει καλά για να κερδίσει στους ευρωπαϊκούς τα 50 και 100μ. Το 1998 στο παγκόσμιο ήταν πρώτος στα 100 και 2ος στα 50μ.