Η κολυμβήτρια που λατρεύτηκε ως θεά στην πατρίδα της, αλλά αμφισβητήθηκε επίσημα και ανεπίσημα από τον υπόλοιπο κόσμο. Η μοναδική αθλήτρια με 3 Χρυσά Ολυμπιακά Μετάλλια το 1996, που την υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο η Πρωθυπουργός της χώρας της, αλλά πέρασε τις πύλες της κολάσεως σε αντιντόπινγκ κοντρόλ. Υπήρξε η πλέον αντιφατική περίπτωση. Αυτή για την οποία δεν αποδείχθηκε, αλλά ούτε ποτέ απορρίφθηκε η χρήση αναβολικών. Ήταν η αιτία να αμφισβητηθούν τα πάντα. Από τις απέραντες δυνατότητες του ανθρωπίνου σώματος μέχρι την αδυναμία διαπίστωσης λήψης διεγερτικών ουσιών. Ακόμη και το τόσο προσφιλές σε μας CAS (Court of Arbitration for Sports) δυο φορές επελήφθη χωρίς να δώσει λύση.
Η Μισέλ Σμιθ το 1996 στην Ατλάντα σε ηλικία 26 ετών κατάκτησε 3 Χρυσά στην Κολύμβηση (400μ ελεύθερο, 200μ μικτή ατομική και 400μ μικτή ατομική) ενώ το 1988 στη Σεούλ που αγωνίσθηκε για πρώτη φορά σε ΟΑ , η καλύτερη θέση της στα 4 αγωνίσματα, που κολύμπησε ήταν η 17η στα 200μ ύπτιο. Επίσης το 1992 στη Βαρκελώνη «έπεσε» σε 3 αγωνίσματα και η καλύτερη θέση της ήταν η 26η στα 400μ μικτής ατομικής. Έκτοτε η Σμιθ που ήταν μια σκληρά προπονούμενη αθλήτρια, πήγε στον Καναδά και το Τέξας για καλύτερες συνθήκες άσκησης. Στο μεταξύ στη Βαρκελώνη συνάντησε τον Ολλανδό δισκοβόλο Έρικ ντε Μπρούιν τον οποίο αγάπησε, τον έκανε προπονητή της και τον παντρεύτηκε. Ο Ολλανδός είχε μετάσχει στη Δισκοβολία των ΟΑ το 1984 και 1988 χωρίς επιτυχία, ενώ στη συνέχεια είχε μια μακράς διάρκειας ιστορία ποινών κ.λ.π για χρήση γοναντατροπίνης, μιας ουσίας που παράγεται από εγκυμονούσες γυναίκες. Το 1993 η Σμιθ ήταν στη θέση 90 της παγκόσμιας κατάταξης των κολυμβητριών στα 400μ μικτής ατομικής. Την επόμενη χρονιά υπό τις οδηγίες του Ολλανδού ανέβηκε στη 17η. Το 1994 στο παγκόσμιο τερμάτισε 5η στον τελικό 200μ πεταλούδας. Το 1995 στο ευρωπαϊκό κέρδισε Χρυσά Μετάλλια στα 200μ πεταλούδας και 200μ μικτής και Αργυρό στα 400μ μικτής. Η καλπάζουσα πρόοδος αιφνιδίασε τους αρμόδιους της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας (FINA).
Στην Ατλάντα με νέα ατομικά ρεκόρ δημιούργησε αναστάτωση, αλλά και θρύλο γύρω από το όνομά της στην πατρίδα, με το Δουβλίνο να φωταγωγείται και την Πρωθυπουργό Μαίρη Ρόμπινσον να την υποδέχεται με 100 χιλιάδες συμπατριώτες της, που δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα θριάμβου, μεγαλύτερη από την αντίστοιχη υποδοχή του Πάπα το 1979. Φυσικά η κατάσταση παράλληλα ήταν τεταμένη και εσωτερικά στη χώρα. Όποιος τολμούσε να την αμφισβητήσει ήταν προδότης, καθώς οι έλεγχοι δεν έδειχναν κάτι μεμπτό. Το 1997 στο Ευρωπαϊκό η Σμιθ κέρδισε 2 Χρυσά και 2 Αργυρά Μετάλλια. Ήταν τα τελευταία. Στο μεταξύ είχαν καθιερωθεί οι αιφνιδιαστικοί έλεγχοι κάθε στιγμή και ώρα. Σε μια τέτοια περίπτωση δυο ελεγκτές πιεστικά έλαβαν δείγματα ούρων, τα οποία έδειξαν ποσότητα αλκοόλ που θα σκότωνε ταύρο. Προφανώς τεχνηέντως υπήρχε ανάμειξη προς απόκρυψη. Νέα προσφυγή στο CAS χωρίς αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα ήρθε το τέλος της καριέρας της. Τα 3 Χρυσά Ολυμπιακά Μετάλλια παραμένουν, όπως και οι απορίες από τις δεύτερες κολυμβήτριες στο βάθρο.