Ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στα 10.000μ. Βίλιο Χέινο, με 29.35,8 ανεμένετο να έχει ένα σκληρό συναγωνισμό με τον Εμίλ Ζάτοπεκ, που είχε διακριθεί μέχρι τότε μόνο σε στρατιωτικούς ανώμαλους δρόμους. Ήταν οι ΟΑ του Λονδίνου το 1948 και ο Ζάτοπεκ ηταν Λοχαγός στην (τότε) Τσεχοσλοβακία. Ο Ζάτοπεκ όμως «έσκασε» τον Χέινο που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει. Νίκησε με χρόνο 29.59,6 (Ολ. Ρεκόρ) και 300μ. διαφορά από τον 2ο Αλαίν Μιμούν – Οκασά. Μετά τρεις ημέρες έτρεξε στα 5.000 και τερμάτισε 2ος μετά τον Γκαστόν Ρέιφ, αλλά με την αντοχή του και το στυλ τρεξίματος είχε ήδη αποκτήσει τον τίτλο της «ανθρώπινης ατμομηχανής», ίσως γιατί πολύ αγκομαχούσε και ανάσαινε βαριά. Έκτοτε τον περίμενε μια σειρά θριάμβων στους δρόμους αντοχής των Ο.Α. Νίκησε στα 5.000μ. (1952), 10.000μ. (1952, 1956), Μαραθώνιο (1956) με ένα σύνολο ισάριθμων Ολυμπιακών Ρεκόρ, αλλά και Παγκοσμίων. Το 1948 όταν ο Ζάτοπεκ κέρδισε το 10.000μ. πήγε κρυφά στο γυναικείο χωριό και κούναγε το Μετάλλιο στην ακοντίστρια Ντάνα Ίμγκροβα που ήταν στο παράθυρο. Αλλά το Μετάλλιο του ξέφυγε στην παρακείμενη πισίνα. Ο Ζάτοπεκ αναγκάστηκε να βουτήξει για να το πιάσει. Το 1952 λίγο μετά το γάμο τους όταν στους Αγώνες του Ελσίνκι έδειχνε στη γυναίκα του πλέον Ντάνα Ίμγκροβα – Ζατοπέκοβα το Χρυσό Μετάλλιο των 5.000μ. αυτή το πήρε για γούρι στην τσάντα της. Νίκησε με επίδοση 50.47 που αποτελούσε Ολυμπιακό Ρεκόρ.