Συνήθως οι ακοντιστές πάσχουν από κάποια πάθηση του ώμου ή του αγκώνα τους και έχουν μεγάλα κενά στην καριέρα τους, ενώ πολλές φορές αναγκάζονται να αποχωρήσουν οριστικά. Ο Γιαν Ζελέζνυ έγινε διασημότητα στο θέμα της σωματικής του ανθεκτικότητας. Επί 20 χρόνια (1984 – 2004) ήταν πρωταθλητής Τσεχίας, 3 φορές Χρυσός Ολυμπιονίκης, παγκόσμιος ρέκορντμαν και πρωταθλητής, σχεδόν χωρίς προβλήματα στο πλέον φθοροποιό αγώνισμα.

Γενν. το 1966 και από τα 18 χρόνια του άρχισε να κατακτά τίτλους ως έφηβος. Τότε το σημαντικό χαρακτηριστικό της μεγάλης ανθεκτικότητάς του δεν ήταν γνωστό. Όμως γρήγορα έγινε οφθαλμοφανές κάτι άλλο. Πως από τους αντιπάλους του – υψηλής κλάσης – ήταν ο πλέον κομψός. Πάντα ζύγιζε από 77 έως 80 κιλά. Αυτό ίσχυσε και όταν κατέρριψε το πρώτο του Παγκόσμιο ρεκόρ το 1988 με 87.66. Το επανέλαβε άλλες 4 φορές για να φθάσει στα 98.48, αλλά από αρκετά νωρίτερα (από το προηγούμενο παγκόσμιο στα 91.46) να έχουν αρχίσει οι διαμαρτυρίες.

Οι Φινλανδοί είναι οι παραδοσιακοί λάτρεις του Ακοντισμού. Από τους πρώτους ΟΑ έδειξαν μια έφεση σ’ αυτό που τους έφερε να κυριαρχούν σε ποιότητα και ποσότητα. Βέβαια με την πάροδο των ετών έχασαν το μεγαλύτερο μέρος αίγλης αυτής της επιβολής τους. Τα πράγματα φθάσανε σε σημείο έντασης και ενστάσεων όταν ο Ζελέζνυ άρχισε να ρίχνει με το νέας τεχνολογίας ακόντιο «Νέμεθ 2000» και να ξεπερνά τα 92 μέτρα. Οι Φινλανδοί παρουσίασαν το ακόντιο στην TV, το έλυσαν και το ανέλυσαν αποδεικνύοντας ότι με γραφίτη και φάιμπεργκλας δεν τηρούντο οι προδιαγραφές της ΙΑΑF. Είναι ενδιαφέρον ότι το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ με 91.46, με το ακόντιο αυτό, το δημιούργησε ο Στέφεν Μπάκλεϋ, ο σύντροφος στις προπονήσεις του Ζελέζνυ, ο Βρετανός που πάντα τον ακολουθούσε στα επόμενα μετάλλια των Ο.Α. Αυτά τα ακόντια δεν πέρασαν στους ΟΑ

Ο Ζελένζυ το 1988 ήταν 2ος με 84.12. Το 1992 Χρυσός με 89.66. Το 1966 Χρυσός με 88.16 και τέλος το 2000 Χρυσός με 90.17. Όταν ήρθε στην Αθήνα το 2004 και αγωνίσθηκε κατετάγη 9ος, αλλά από το 1999 είναι Μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, για την Τσεχία βεβαίως.